دوشنبه، مهر ۰۹، ۱۳۸۶

فرار به جلو روش شناخته شده رژيم در بن بست


فرار به جلو روش شناخته شده رژيم در بن بست


اگر نظری به افاضات احمدی نژاد در مجمع ملل متحد بيندازيم, صرف نظر ازحرف های مضحك او سر تقسيم جديد جهان بعد از جنگ جهانی دوم و ايجاد يك جبهه موهوم همبستگی برای صلح جهانی! (بخوانيد جنگ جهانی) متوجه اين واقعيت می شويم كه اين رژيم چقدر و تا كجا ضعيف و عاجز است.
در حاليكه به عنوان تروريسم دولتی و محور شر در عالم و عامل تمام جنگ و كشتار های منطقه و ساير نقاط جهان و ديكتاتوری هيتلر گونه شناخته می شود و انگشت نمای خاص و عام است و درست يك روز قبلش در دانشگاه كلمبيا به شدت مفتضح و آبرو باخته شده كه حتی توان يك مصاحبه خبری 15 دقيقه ای هم نداشت كه هيچ همان دقايق اول فرار را بر قرار ترجيح داد, چه حرف هايی گنده تر از دهانش را می زند!
امام دجالش صلح را دفن اسلام می دانست و وقتی هم آتش بس را با زور ضرب ارتش آزاديبخش ملی ايران پذيرفت جام زهری بود برايش كه تا جهنم روانه اش كرد حالا اين پاسدار هزار تير پيرو خمينی جلاد و گماشته ولی فقيه يك شبه آخوندها , دم از صلح جهانی و جبهه همبستگی می زند!
ابله فراموش كرده بود در دانشگاه كلمبيا درد اصلی اش را كه همانا مقاومت عادلانه مردم ايران است چگونه از آن می ناليد و به جهانيان گفت خطر و تهديد اصلی رژيم پابگور و در فاز اضمحلال و سرنگونيش چيست و در كجاست! به فرافكنی و تاكتيك فرار به جلو كه نشان از عمق ضعف و درماندگی و بن بست مرگباری كه رژيم آخوندها در آن قرار گرفته است می باشد روی آورده كه البته هيچ دستاوردی برايش جز تمسخر و مضحكه ی بيشتر ندارد و نمی تواند رژيم آخوندی را از تعيين تكليف نهايی كه در پيش روی دارد و راه به سرنگوني اش می برد برهاند.

فريده كحالی